Swoje orędzie w roku 2020 Synod Biskupów Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego poświęcił problemowi ubóstwa. Mottem dokumenty stały się słowa z pierwszego listu pasterskiego Sługi Bożego metropolity Andrzeja Szeptyckiego z 1898 roku: „[W godzinie śmierci] Pozostanie wam jedno – to, co daliście ubogiemu”.
W drugiej części orędzia, zatytułowanej „»Żal mi tego tłumu« (Mt 15,32): wyzwanie materialnego ubóstwa we współczesnym świecie”, greckokatoliccy hierarchowie przywołują doświadczenie hołodomoru, sztucznie wywołanej przez Stalina klęski głodu, która w latach 1932-33 spowodowała śmierć kilku milionów ludzi w Ukraińskiej Socjalistycznej Republice Radzieckiej. Piszą, że pamięć o tej tragedii „nakłada na nas odpowiedzialność nie tylko przed zmarłymi, ale i przed tymi, którzy dziś na oczach całego świata skazani są na podobne męki i cierpienia, jakich zaznali nasi bracia i siostry prawie sto lat temu”.
Widzą w tym daną przez Boga Ukraińcom misję i zadanie „budzenia sumienia ludzkości i każdego człowieka, by przejąć się haniebnym zjawiskiem głodu w świecie i robić wszystko, aby usunąć cierpienia słabych i bezbronnych braci i sióstr, stając się ich głosem i wyciągając im pomocną, solidarną rękę”. To zadanie mieliby wykonać wszyscy: „państwo, społeczeństwo obywatelskie, Kościoły, każdy Ukrainiec i każda Ukrainka, dla których świętą jest własna historia, los kraju i pamięć o zamęczonych. Byłaby to najlepsza danina pamięci milionom ofiar Hołodomoru i naszym konkretnym wkładem w przemienienie dzisiejszej ludzkości: »Pamiętając Hołdomor - dzisiaj ratujemy przed głodem«”.
„Możemy powtórzyć” – to fraza, jaką Rosjanie komunikują się ze światem, który na kosztujące miliony ofiar tragedie XX wieku reaguje słowami „nigdy więcej”. Okazało się, że misją i zadaniem Ukrainy, z jej zablokowanymi milionami ton pszenicy, stało się nie tylko zapobieżenie klęsce głodu w Afryce i na Bliskim Wschodzie, ale i obrona podstaw cywilizacji, którą naśladujący Stalina lokator Kremla chce zniszczyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz