O co chodzi?

 

W refrenie „Mamony” Grzegorz Ciechowski prosto z mostu wyśpiewuje:„Ta piosenka jest pisana dla pieniędzy! Ta piosenka jest śpiewana dla pieniędzy! Ta piosenka jest nagrana dla pieniędzy! Ta piosenka jest wydana dla pieniędzy!”.

Ten post też powstaje z powodu pieniędzy. A dokładniej – z żalu za nie przyznanymi unijnymi środkami.  

W roku 2011 greckokatoliccy i rzymskokatoliccy użytkownicy pobernardyńskich kościołów ze Lwowa i Lublina oraz seminaria duchowne – greckokatolickie z Drohobycza i rzymskokatolickie z Lublina aplikowali o środki unijne na renowację zabytków. Działo się to w ramach Programu Współpracy Transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina, takich okruchów ze stołu, przeznaczonych dla przygranicznych terenów Ukrainy i Białorusi. Nie udało się. Chyba nie mogło, bo z trzech kościelnych projektów w programie na lata 2014-2010 wszystkie są „monoobrządkowe”. Jeden – „Bliźniacze klasztory: Węgrów i Rawa Ruska - wykorzystanie potencjału dziedzictwa historycznego zakonu Reformatów dla rozwoju turystyki i życia społeczno-kulturalnego w Polsce i Ukrainie” – jest jakby bliźniakiem lubelsko-lwowskiego. Miał jednak tę jedną przewagę.

Ze 141 projektów programu PL-BY-UA 2014-2020 w największe zdumienie wprawił mnie ten pod nazwą „Dwie kultury, jedna Europa”. Lider polskiej organizacji będącej beneficjentem wiodącym straszy od kilku lat „banderyzacją” Ukrainy, ostrzega, że młodzież przyjeżdżająca z Ukrainy do Polski na studia jest pod wpływem tej zbrodniczej ideologii. Jest także gorliwym piewcą wyższości cywilizacji łacińskiej. A program nie dotyczy „debanderyzacji”, lecz  „zwiększenia wiedzy ludności, zwłaszcza młodzieży, na temat dziedzictwa kulturowego województwa lubelskiego i obwodu zakarpackiego”, gdyż organizacje z Zakarpacia są jego ukraińskimi beneficjantami.

Obywatel GC śpiewał: „Nie traktuję cię jak głupca, ja zakładam, że ty słuchasz I że widzisz to, jak dzisiaj piszę dla mamony”. Przerabiając te słowa niejeden cyniczny beneficjent w duchu nuci pod adresem EU: „Traktuję cię jak głupca, zakładam, że ty czytasz i że nie widzisz, jak dzisiaj piszę dla mamony”.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

https://www.pbu2020.eu/pl/projects2020/560

https://www.pbu2020.eu/pl/projects2020/431

https://www.pbu2020.eu/pl/projects2020/538